Heeft de Auto van de Zaak nog een toekomst?
De auto van de zaak is al heel lang een belangrijk beloningsinstrument om werknemers aan te trekken en aan zich te binden. Eind jaren 80 en begin jaren 90 kochten en beheerden bedrijven zelf een wagenpark voor hun werknemers.
Eind jaren 90 sprongen autoleasemaatschappijen in dit gat en boden zij de mogelijkheid aan bedrijven om de eigendom en het beheer van het wagenpark voor de werknemers over te dragen. De meest dominante contractvorm werd de operational lease met een contractduur van 4 tot 5 jaar.
De werknemers konden vanaf dat moment ook zelf het automerk, type en accessoires kiezen.
Echter, door flexibilisering van de arbeidsmarkt is operational lease niet meer zo populair. Met de komst van tijdelijke contracten en periodieke verlengingen daalde de loyaliteit en steeg het opportunisme en daarmee het verloop van medewerkers. Werkgevers bleven vaker dan voorheen achter met een lease auto na vertrek door de medewerker.1
Werkgevers zijn daarom veel minder geneigd om de auto van de zaak als beloningsinstrument in te zetten. Er ontstond een gedeeltelijke verschuiving naar inzet van kleine goedkope auto’s in shortlease2 en naar een aanmoediging om zelf een auto te regelen in private lease3, in combinatie met een kilometer- of mobiliteitsvergoeding.
Flexibilisering in de arbeidsmarkt heeft dus geleid tot deze nieuwe leasevormen maar die betekenden ook een hoger risico en hogere contract- en transactie kosten voor leasemaatschappijen. De kosten van leasing werden hoger, de toegankelijkheid werd lager en het verbreken van contracten kostbaar.
De Auto van de Zaak is daarom steeds minder populair onder werkgevers. En dat is jammer, want het blijft een belangrijk beloningsinstrument.
De Uitdaging:
Hoe kunnen we de Auto van de Zaak dan toch als beloningsinstrument behouden?
De Oplossing:
Doe het Zelf – Kijk eens verder dan de standaard oplossingen van leasemaatschappijen!
Geef je medewerkers een Financiering van de Zaak, voor de aanschaf van hun eigen auto.
Ten opzichte van leasemaatschappijen:
is het incasso risico veel lager door inhouding van rente en aflossing op het loon;
zijn de kosten van voortijdige verbreking nooit hoger dan de werkelijke schade;
kan de werkgever zelf de hoogte van de rente kiezen; lage rente = loyaliteit!
Met een Financiering van de Zaak blijft de “Auto van de Zaak” een krachtig beloningsinstrument!
Voetnoot 1: Voortijdig verbreken van een leasecontract
Als de werkgever na vertrek door een medewerker geen nieuwe berijder in zijn/haar personeelsbestand kan vinden dan zal hij/zij het meerjarige leasecontract moeten verbreken en de auto teruggeven aan de leasemaatschappij. Volgens het contract zal de leasemaatschappij dan de gederfde winst over de resterende looptijd van het contract in rekening brengen. Meestal is dit dan 25% van de nog resterende leasetermijnen. Ongeacht of de leasemaatschappij deze auto zelf weer kan inzetten bij een andere cliënt of gunstig kan doorverkopen aan een handelaar of particulier. De schade voor de werkgever en in sommige gevallen ook de werknemer is vaak aanzienlijk. De zorg over mogelijke boetes door voortijdige verbreking van het contract is vaak voor werkgevers al een grote drempel om opnieuw operationele lease contracten te overwegen.
Voetnoot 2: Voor- en nadelen van shortlease
Shortlease is een redelijke oplossing voor werknemers met tijdelijke arbeidscontracten maar deze vorm van leasing is relatief duur. De auto die voor hetzelfde geld geboden kan worden is dan minder interessant.
Aanbieders van shortlease hebben een hoger risico en hogere contract- en transactiekosten omdat auto’s eerder terugkomen en opnieuw ingezet of verkocht moeten worden. Ook zijn de kosten hoog omdat vooral gebruik gemaakt wordt van nieuwe of jong gebruikte auto’s en die hebben relatief hoge afschrijving in de eerste jaren.
Voetnoot 3: Voor- en nadelen van private lease
In een private lease wordt de medewerker zelf verantwoordelijk voor het contract en hij/zij krijgt van de werkgever dan een kilometer- of mobiliteitsvergoeding.
Helaas is een private lease in de praktijk niet voor iedereen toegankelijk. Ondanks een vergoeding van de werkgever worden vooral relatief jonge werknemers afgewezen omdat ze nog een laag inkomen en/of al hoge schulden hebben (studie, hypotheek). ZZP’ers, uitzendkrachten, of werknemers met een jaarcontract hebben ook al een probleem omdat ze geen stabiel inkomen hebben. Ook zijn de maandbedragen voor een nieuwe of jong gebruikte auto in private lease vaak te hoog. En deze private lease contracten zijn ook vaak weer meerjarig en niet zonder boete te verbreken. De optie om maandelijks te mogen opzeggen ten opzichte van een 60 maanden contract levert zomaar een opslag van 30-40% op het maandelijkse lease bedrag.